Een dagje Scheveningen krijgt een gouden randje

Een dagje Scheveningen krijgt een gouden randje
We krijgen een noodkreet:

We reageren meteen en als Ed Slats contact opneemt is de meldster nog net op het strand.

Onderstaand haar verhaal:

Een gezellig dagje strand met vriendinnen werd er 1 om nooit meer te vergeten….
Dankzij Ed van verloren-gevonden.nl kreeg deze dag bijna letterlijk een gouden randje.

Ik was op 25 Augustus vanuit Antwerpen naar Scheveningen gereden, waar ik had afgesproken met een groep vriendinnen. We zien elkaar niet zo heel vaak, dus het was supergezellig om elkaar te zien en bij te praten, en dat op een schitterende zonnige dag aan het strand.

Wel goed insmeren tegen zonnebrand natuurlijk. En lekker de zee in. Na even gezwommen te hebben, stonden we met een groepje vriendinnen te kletsen in de branding. Ik zat – vrijwel onbewust- wat te prutsen aan mijn trouwring. Die zit normaal stevig om mijn vinger, maar vermoedelijk door het water en de zonnecrème, was dat nu niet het geval. De ring viel ineens van mijn vinger, in het water van de zee. We zagen het nog neerkomen, maar er kwam meteen een golf over en de ring was niet meer te zien.

Paniek natuurlijk! We begonnen allemaal te zoeken in het zand, maar vonden niets anders dan schelpen. Na een tijdje had ik de hoop verloren. Ik zou het nooit terugvinden. Mijn trouwring die ik al 15 jaar droeg…Dit was wel echt heel verdrietig.

Een vriendin was zo slim om een lijn in het zand te trekken opdat we de locatie zouden kunnen aanwijzen, mocht er iemand langskomen met een metaaldetector. Maar ik geloofde er niet echt in. Ik had op internet wel een website gevonden: verloren-gevonden.nl. Het klonk een beetje te mooi om waar te zijn: vrijwilligers die naar het strand komen om je ring of sleutel te zoeken? Maar ik stuurde een appje, want je weet maar nooit.

Gevonden-verloren is onderweg

Tegen zes uur vertrokken de meesten, en ik besloot ook te gaan. Het was immers nog even rijden naar Antwerpen. Bij mijn auto aangekomen ging mijn telefoon. Het was Ed van Verloren-gevonden.nl. Hij wilde me komen helpen. Hij zou met een half uur op het strand zijn. Wauw!

Ik liep terug het strand op waar nog enkele vrienden waren. Die hadden ondertussen familie gecontacteerd met ook een metaaldetector. En waren aan het zoeken, maar zonder succes.

Na een dik half uur arriveerde Ed. En het zag er hoopgevend uit! Hij had echt goede apparatuur bij zich en ging meteen aan de slag.

En na nog geen 10 minuten kwam hij triomfantelijk de zee uit wandelen. Gevonden!!!! Daar was mijn trouwring, temidden van wat schelpen…! Ik was blij!!! Wat ongelooflijk! En wat een toppers zijn de mensen die dit werk doen, vrijwillig, als hobby, om andere mensen te helpen, zonder er iets voor te vragen!

Ik ben Ed heel dankbaar. Ik kon terug naar Antwerpen rijden, wetende dat ik nu geen slecht nieuws moest gaan vertellen aan mijn man, maar in plaats daarvan een bijzonder verhaal met een goede afloop