Bezoek dierenpark Pairi Daiza eindigt in een drama, maar…….

Bij een bezoek aan het dierenpark gebeurde bij deze familie iets ernstigs.
Bij het oversteken van een hangbrug boven het apenverblijf ging het mis.
Haar arm bleef wat hangen in de veiligheidsnetten en het bandje van een gouden Omega dameshorloge breekt.
Het horloge was ook nog eens belegd met diamantjes, maar de financiële waarde was hier niet belangrijk.
Het was een cadeau van de dame haar overleden man, wat de emotionele waarde deed overheersen.
Ga je net over de waterpartij heen natuurlijk.
Plons , het horloge verdween in het water.
Flinke domper op een leuke dag.
Met de familie nog gaan kijken beneden aan het water, maar natuurlijk onbegonnen werk om de horloge nog terug te vinden.
Bedroefd naar huis dan maar.

Thuisgekomen in Oostende maakte zoon Steven er zijn missie van.
Het horloge van mam moet op 1 of andere manier terugkomen.
Hij dacht misschien met behulp van een metaaldetector. En hij stapte naar een winkel in de Panne, Westcoast de tecting om daar naar hulp te vragen. Vriendelijk werd hij daar te woord gestaan door Christophe, maar Christophe had er wegens drukte in de zaak de eerste weken geen tijd voor.
Hij verwees Steven voor zijn hulpvraag door naar Robbe.
Eén van onze vrijwilligers van stichting gevonden-verloren.be.

Goeie eerste stap alvast.

De volgende stap is natuurlijk aan het park toestemming vragen om ernaar te mogen zoeken met de metaaldetector, in het water.
Dit ging gelukkig allemaal vrij vlot, dit zou mogelijk moeten zijn.
Dus, in samenspraak met Robbe beginnen en kijken naar een datum, die ook nog eens paste voor het park zelf.
Gekozen voor zondag 19 juni 2022, precies een week na het verlies van het horloge.
Alle partijen keken uit naar die zondag, Robbe, de zoon Steven en de dame zelf natuurlijk.

Covid 19

Dan gebeurt er op vrijdag weer iets vervelend.
Robbe onze zoeker wordt ziek en laat zich testen op covid 19 en hij heeft prijs.
Zeer vervelend in verband met de afspraken die vaststonden met het park.
Snel doorgeschakeld naar mij (Danny), of ik tijd had om deze mensen te helpen.
Zeer graag zelfs!
Dus ik zondagmiddag naar Pairi Daiza.

Gewapend met mijn metaaldetector, wetsuit en duikspullen.
De waterdiepte werd op 100cm ingeschat, maar stek dat er 50cm blubber ligt op de bodem, kun je er nog amper staan!!!
Op zeker gespeeld en duikspullen meegenomen.

Aan de ingang werd ik opgewacht door Steven én 3 security mensen van het park.
Ze gingen ons met golfkarretjes van het park naar het water vervoeren met de metaaldetector en alle duikspullen, topservice.
Poorten gaan open en we laten de betaalingang links liggen.

Aangekomen bij het water blijkt dat alle aanwezige apen in het buitenverblijf naar binnen moeten om veilig te kunnen werken en zoeken.
Mooie bereidwilligheid van het park, top.

Ik zag echter dat ik een deel van het water kon zoeken van buiten het apenverblijf.
Het horloge viel of net binnen het verblijf of net buiten het verblijf.
De draadomheining stond in het water.

Gestart met zoeken.

In het stukje water buiten de omheining geen succes.
Kijken hoever ik kon komen met de pinpointer net onder de draadomheining.
Die moest ik wat optillen omdat deze signalen gaf op de detector.

Toch wat friemelen met de arm onder de omheining, nog steeds buiten het apenverblijf.
Bij het optillen van de draad, toch nog een piepsignaal op de bodem van het water, op zo’n 50cm diepte langs de kant.
Ik probeer het signaal met een lange arm dichterbij te halen tot ik het kon pakken.

Voor ik het wist had ik een prachtig horloge vast, die helemaal voldeed aan de beschrijving.
Kicken…

Klus geklaard zonder de hele apenfamilie hun binnen verblijf in te jagen. Prachtig!!
De mensen waren zeer, zeer blij met het horloge dat weer terug was.

Maar veel tijd om na te praten hadden we niet, waarom???

Omdat ik aan dezelfde security mensen nog een gunst wilde vragen.
We kregen 2 jaar voordien bij gevonden-verloren.be al eens een verzoek om naar een trouwring te zoeken in hetzelfde dierenpark.
Wel in een andere waterpartij in dit park.
Deze trouwring werd 8 jaar eerder reeds verloren, dus nu zondag lag deze ring er exact 10 jaar.

Toen we 2 jaar geleden het park hiervoor contacteerde bleek toestemming een zeer lastig iets en werd er helaas nooit naar gezocht, tot op deze zondag.

Ik had natuurlijk nu de 3 vriendelijke securities bij me en wilde ze vragen of ik ook eens naar de ring mocht zoeken, die zoekplek bleek maar op 190 m rijden door het park.

Even moeten aandringen, maar dan die mensen kunnen overhalen om daar eerst gewoon te gaan kijken aan die vijver.

Daar aangekomen wilde ze even kijken hoe of wat daar mijn plan was.

Ik had op voorhand de toen verkregen informatie opnieuw opgevraagd in ons mailingsysteem.
Dus ik wist ook ongeveer waar en hoe deze verloren werd.

10 minuten dan ….

Ik kreeg uiteindelijk 10 minuten om naar een ring te zoeken die er 10 jaar lag.

Ik had nog nooit zo snel mijn wetsuit aan en ging zwaaien met de detector in het ondiepe water.
Al na een minuut of 2 krijg ik een mooi strak signaal op de rand van op het droge en in het water.
En ja hoor, een prachtige trouwring kwam tevoorschijn die ook weer volledig klopte met de beschrijving.

2 geslaagde zoekklussen op een uur tijd.

Supertevreden de mensen van de trouwring gebeld, en deze op weg naar huis afgeleverd.
Na 10 jaar kwam de ring thuis.

Zeer blij dat het park nu voor het horloge zijn volledige medewerking wilde verlenen en dat ik nu tegelijk ook even tijd kreeg om naar de trouwring te zoeken.